Radosny Pies - Pozytywne Szkolenie Psów

1 1

 

1. W SOCJALIZACJI NIE CHODZI O TO, ŻEBY SPOTYKAĆ PSY ZE SOBĄ

Pierwszym i największym błędem jest myślenie, że socjalizacja oznacza, że nasz pies ma spędzać czas z innymi psami i ludźmi. Nie oznacza ona, że należy psa zaciągać do centrum handlowego lub podchodzić w stronę każdego psa, którego spotykamy podczas spaceru. Socjalizacja nie oznacza wystawienia naszego psa na wszelkiego rodzaju bodźce, oznacza danie psu narzędzi do tego, aby czuł się dobrze, gdy jest wśród obcych i w nieznanym otoczeniu. Każdy pies jest inny, każdy pies wymaga specjalnego planu treningowego, aby pomóc mu czuć się dobrze.

Brick, staffordshire, spotyka dorosłą sukę basenji i 4-miesięcznego szczeniaka mastiffa. To nie jest nieplanowane spotkanie. Chodzi o uczenie się rozwijania umiejętności i dobrostanu u każdego psa.

 

2. ZSOCJALIZOWANY PIES, TO NIE – DOBRZE ZACHOWUJĄCY SIĘ PIES

Pies poddany socjalizacji nie jest psem grzecznym, jest psem, który czuje się dobrze. Pies może czuć się dobrze i nadal nie lubić spotykać się z nieznanymi psami lub nieznanymi psami w jakimś typie lub konkretnym nieznanym psem; nadal może nie lubić spotykać się z nieznanymi ludźmi. Pies z odpowiednimi umiejętnościami wie, jaką strategię wybrać spośród różnych strategii relacji, a także wie, jak uniknąć innego psa. Jedną z umiejętności, które może uzyskać, jest uniknięcie spotkania z innym psem. Rezultatem socjalizacji nie jest zmiana zachowania lub osobowości psa, ale poznanie psa, zrozumienie, kiedy czuje się dobre, z kim czuje się dobrze, co mu pomaga i co mu sprawia problem. Chodzi o to, aby nauczyć się, jak przewidzieć wynik spotkania i uniknąć spotkań, które mogą być szkodliwe dla jego zdrowia emocjonalnego..

Buldog francuski wpatruje się bezpośrednio w szczeniaka malinois – co jest oczywistą groźbą – aby zostać w posiadaniu piłki. Komunikacja między psami składa się z całego spektrum etogramu i emocji, a nie tylko zachowań, które uspokajają i cieszą właściciela psa.

3. NIE DOPUSZCZAJ DO SPOTKAŃ PSÓW NA SMYCZY

W miastach wiele spotkań między psami odbywa się na smyczy. Smycz – bez względu na to jak jest długa i czy przypięta do szelek – ogranicza ruchy psa i zmusza go do pójścia w kierunku wybranym przez właściciela, redukuje czas i przestrzeń interakcji. Kiedy używasz smyczy do blokowania psa lub, co gorsza, do odciągania go, może to powodować u niego ogromny stres, a także zabić zaufanie do właściciela. Jeśli naprawdę konieczne jest, aby twój pies był na smyczy, podążaj za nim, a jeśli chcesz oddzielić dwa psy, zatrzymaj się, zablokuj dłonią smycz i cofnij się, gdy twój pies będzie gotowy, podąży za tobą ponownie.

Morgan podczas klas socjalizacji prowadzonych przez Gentle Team. Morgan jest na smyczy, ponieważ jest głuchy i ślepy i bycie przywiązanym pomaga mu czuć się bezpieczniej. Liviana podąża za nim, zwracając uwagę na każdą zmianę stanu emocjonalnego i każdą jego prośbę. Interakcje między psami na smyczy wymagają wykwalifikowanej wiedzy, aby nie spowodować szkód.

4. NIE NALEŻY WPROWADZAĆ ANI ZMUSZAĆ SWOJEGO PSA DO PODCHODZENIA DO NIEZNANYCH PSÓW

Niektóre psy rzucają się na inne psy tylko dlatego, że spodziewają się, że ich właściciel będzie oczekiwał „socjalizacji”. Dzieje się tak głównie ze szczeniętami lub psami ras uważanych za przyjazne. Przymusowe spotkania, zbyt krótkie i intensywne, powodują niepokój u psów i mogą prowadzić do reakcji alarmowych, strachu i zagrożenia.

 

5. TO NIE PRAWDA, ŻE PSY „MUSZĄ SIĘ SAME DOGADAĆ”

Często słyszę, jak właściciele psów twierdzą, że gdy dwa psy się spotykają, muszą „dogadać się ze sobą”, chociaż nie ma między nimi napięcia. Psy rzadko wybierają, kogo spotykają, dlatego naszym obowiązkiem jest zarządzanie ich interakcją. Pies może nie mieć fizycznej siły, siły osobowości ani możliwości zatrzymania interakcji, która powoduje stres, strach lub naraża go na ryzyko. Pies może nas poprosić o odejście, o pomoc. Ważne jest, aby być w tym momencie nie tylko fizycznie, ale także psychicznie i emocjonalnie.

5

 

 

6. NIE OPIERAJ SWOICH WYBORÓW NA STRONNICZYCH OPINIACH

Uprzedzenia dotyczące rasy – niebezpieczne psy to pitbule, owczarki niemieckie, rottweilery; płci – samce dobrze dogadują się z sukami i vice versa; wieku – szczenięta muszą bawić się z innymi szczeniętami. Psy są indywidualnościami, dlatego powinieneś nauczyć się patrzeć na nie jak na indywidualne osobniki, niezależnie od ich wyglądu zewnętrznego.

Młody owczarek australijski spotyka sukę pitbula. Samiec jest porywczy i hormonalny, ale suka nie jest pod wrażeniem. I rzeczywiście, to intensywność jej interakcji wzrasta do momentu, w którym sprawi kłopot młodemu samcowi.

7. NIE UFAJ, TEMU CO MÓWIĄ INNI WŁAŚCICIELE

„Mój pies jest dobry”, „mój pies uwielbia szczenięta”, „mój pies dobrze dogaduje się z samcami (o ile nie są dominujący, nie próbują nawiązać kontaktu wzrokowego, nie rzucają wyzwania mojemu psu, nie zbliżają się do mnie, do właściciela, i nie dotykają zabawki mojego psa…)”. Właściciele psów kłamią, czasem nie zdając sobie z tego sprawy. Patrz na psy, one nigdy nie kłamią. Jedyne psy, które w pewnym sensie kłamią, to te, które zostały zahamowane i nie mają odwagi zareagować na spotkanie z innym psem.

 

8. NAWET JEŚLI PSY BAWIĄ SIĘ ZE SOBĄ, MUSISZ UWAŻAĆ NA RÓWNOWAGĘ MIĘDZY NIMI

„Jak pięknie oni się bawią!”. Może. Coś, co nam wydaje się zabawą, może być wyzwaniem, prowokacją, przestawieniem; sytuacja może być nierówna i może powodować znaczny dyskomfort u psa, a nawet może przerodzić się w bójkę. Zachowania, na które należy uważać, to:
– pogoń – zwłaszcza jeśli zawsze jeden pies ściga drugiego, a ścigany nigdy nie zatrzymuje tego, który go ściga, lub jeśli pies goniący próbuje ugryźć ściganego w grzbiet lub tylne kończyny;
– obejmowanie – dwa psy stoją na tylnych łapach i obejmują się przednimi łapami, to może wskazywać na wzrost intensywności, co może przerodzić się w bójkę;
– zachowanie świadczące o wysokim poziomie stresu lub strachu – wpadanie we właściciela, uderzenie właściciela zamkniętym pyskiem, skomlenie, trzymanie ogona między nogami.

7

Dwa psy bawią się, pies i suka ras uważanych za społeczne i bezproblemowe. W takiej sytuacji można łatwo pomyśleć, że dobrze się bawią i lepiej pozwolić im bawić się bez żadnej ingerencji z naszej strony. Jednak nawet wtedy ważne jest, aby nadal obserwować psy i zapobiec sytuacji, w której pies nie ma wpływu na sytuację, ponieważ nie jest w stanie zatrzymać drugiego psa. Suka golden retriever nieco zaniepokojona entuzjazmem samca pokazuje defensywną obronę. Gdy tylko prosi o pomoc, jej właścicielka blokuje psa, używając ręki i spojrzenia.

9. NAJBARDZIEJ EFEKTYWNYM SPOSOBEM NA ZATRZYMANIE WALKI JEST NIE DOPUŚCIĆ DO NIEJ

Ludzie często pytają mnie, jak przerwać walkę. Najlepszym sposobem jest zapobiec temu, aby spotkanie stało się zbyt intensywne i niebezpieczne. Chociaż psy rzadko się ranią (częściej ranią się, gdy właściciele próbują je rozdzielić), to jest to bardzo stresujące wydarzenie, jeśli nie traumatyczne. Kiedy masz wątpliwości, jak uniknąć walki, po prostu unikaj spotkania. Jeśli możesz, przyjrzyj się zachowaniu psów w bezpiecznym środowisku, z użyciem ogrodzenia jako bariery (np. ogrodzenia psich wybiegów). Jeśli zachowanie nie jest przyjazne, jeśli twój pies nie poprosi o wejście do środka, zapomnij o tym. W razie walki, złap za obrożę, lekko podnieś, a kiedy psy nie trzymają się nawzajem, rozdziel je.

Agresywna komunikacja jest częścią normalnego repertuaru psów. Komunikacja jednak różni się od chęci zranienia. Możliwość zrozumienia różnicy i zapobiegania ryzyku wymaga doświadczenia i specjalistycznej wiedzy. Lepiej nie ryzykować. Unikanie spotkania jest lepsze niż spotkanie, które powoduje fizyczne i emocjonalne uszkodzenia. Suka pitbula Macchia używa swojego ciała, aby powstrzymać agresję samca owczarka niemieckiego. Nie próbuje zranić go zębami, ale konfrontacja jest nadal intensywna.

10. NIE WSZYSTKIE PSY POTRZEBUJĄ „SOCJALIZACJI”, ABY BYĆ SZCZĘŚLIWYMI

Dla psa rodzinnego najważniejsze, czego potrzebuje do szczęścia, to dobra relacja z właścicielem i innymi psami w domu. Rodzina jest centrum wszystkiego. Pies nigdy nie powinien się bać we własnym domu ani ludzi, ani innych psów. Spotkanie z nieznanymi psami może być zabawne i przydatne, ale może też być źródłem stresu. Do nas należy ustalenie, czy nasz pies naprawdę musi spotkać się z nieznanymi psami, czy jest w stanie, czy mu się to podoba, czy to dla niego dobre.

To nie jest coś, co musimy zrobić, aby być dobrymi właścicielami. Są inne zajęcia, które mogą uszczęśliwić naszego psa.

Szczenię owczarka niemieckiego jest tak przerażone innymi psami, że załamuje się emocjonalnie i atakuje każdego psa. Ten pies nie może się komunikować ani współdziałać. On reaguje, to wszystko. Zanim będzie mógł bezpiecznie spotkać się z innymi psami, szczeniak musi zrozumieć, że psy nie stanowią dla niego zagrożenia.

Arj to moja suka owczarka niemieckiego. Jest delikatna, niepewna i, jak to często bywa z owczarkami niemieckimi, staje się agresywna defensywnie, gdy jest pod wpływem stresu. Chociaż mieszka z innymi psami, zachowuje się doskonale wobec szczeniaków i jest bardzo dobrym i miłym psem, to nie jest w stanie spotykać się z psami, których nie zna. Jej reakcja jest zawsze agresywna. Na tym zdjęciu spotkała się z samcem rhodesiana przy ogrodzeniu, co chroni oba psy przed fizyczną konfrontacją.

Przetłumaczyła Dobrochna Otlewska
https://www.ethogramdogbehaviour.com/dog-education-behavior-blog/198-mistakes-to-avoid-when-socializing-dogs.html
Original Text Alexa Capra
Photos Daniele Robotti
COPYRIGHT 2016 SKILLADIN SNC – All rights reserved

Opinie naszych Klientów

  • Aneta, Łukasz, Kawa i Inka

    Absolutnie polecamy miejsce! Osobiście wierzę, że nic w życiu nie zdarza się bez powodu i mieliśmy Ciebie na naszej psioludzkiej drodze spotkać, by dziś mieć spokój dobrego kierunku i drogi.

    Obserwujemy nasze psy i uczymy się ich słuchać. Uczymy się też wiele o sobie samych. Półtora roku codziennej pracy, wzlotów i upadków, ale i pięknego, pełnego wzruszeń czasu… Dziękujemy, że dziś możemy się uśmiechnąć do tego, co przeszliśmy i do tego, co jest…

    Czytaj więcej
  • Klaudia i Kolos

    Bardzo czujny, uparty, pewny siebie, wybredny na smakołyki i niechętny na pieszczoty. Taki jest nasz 7-miesięczny duży Szwajcar. Kolos od kiedy zamieszkał z nami, uczestniczył w zajęciach grupowych w psim przedszkolu. Był to owocny czas.

    Jednak dopiero w trakcie zajęć indywidualnych w ramach kursu podstawowego uwidoczniły się elementy w zachowaniu psa, które wymagają szczególnej uwagi. Polecam zajęcia indywidualne – czas spędzony sam na sam z behawiorystą skoncentrowanym w 100% na Kolosie i naszej relacji, wniósł wiele dobrego.

    Czytaj więcej
  • Gosia i Boston

    Dwa lata minęły od pierwszego treningu indywidualnego z Dobrochną ze szkoły Radosny Pies. Dwa lata pełne wyzwań, treningów, ćwiczeń. Dziś znamy nie tylko komendy z posłuszeństwa, ale „wyklikaliśmy” mnóstwo sztuczek.

    Z czystym sumieniem serdecznie polecamy wraz z Bostonem i jednocześnie obalamy mit leniwego i niechętnego do nauki doga niemieckiego. Pozdrawiamy Gosia i wstydzący się Boston.

    Czytaj więcej
  • Ola i Skipper

    Dobrochna towarzyszy nam od kiedy Skipper pojawił się w naszym domu. Uczestniczyliśmy w szkoleniu „Psie Przedszkole” oraz w zajęciach indywidualnych. Z cennych rad Dobrochny korzystamy do dzisiaj bo nasz piesek to żywiołowy psi nastolatek – prawdziwy wulkan energii.

    Dobrochna pomogła nam i nadal pomaga zrozumieć powody złego zachowania psa, uświadomiła nam że jest to efekt wielu nieświadomie popełnionych przez nas błędów wychowawczych.

    Czytaj więcej